El único momento.

Witam was dziewczyny!

Nie wiem dlaczego, ale naszła mnie dziś taka ochota wybrania się do Krakowa, fakt byłam niedawno ale nie w centrum ;/ Myślałam nawet, żeby to na SPONTANA zrobić. Spakować się zabrać jakieś drobiazgi i wyruszyć w drogę. Najlepiej by było jechać z kimś, tak dla TOWARZYSTWA. Niestety nie mam z kim ;/

Właśnie przeglądam stare foto i powiem wam, że kiedyś bardziej byłam fotogeniczna niż teraz. Ale to chyba przez to, że zbyt wiele przeszłam w życiu. I nerwy, stres robią swoje. Nawet zauważyłam, że uśmiech czasami z wielką trudnością mi przychodzi...

... dodam jeszcze tyle, że wczoraj minął 3 miesiąc od śmierci mamy. To tak niedawno, a zarazem tak długo.

Czasami siedzę i myślę, jak ja wytrzymam do pierwszej rocznicy. MASAKRA. Powiem wam jedno, niezależnie od tego jacy są wasi rodzice szanujcie ich, bo śmierć czasami przychodzi nagle i niespodziewanie. Ja nawet nie zdążyłam jej podziękować, bo miałam nadzieję, że to tylko coś niegroźnego i, że uratują ją.

NIESTETY stało się inaczej.

Moje malutkie różyczki, zroszone wodą ;]

Teraz wybaczcie idę sobie życie osłodzić ;]