Chyba jestem chora ;(

Hej.

Jestem chyba chora. A może na pewno. Od samego rana jakoś kijowo się czuję. Dodam, że miałam gorączkę ;/
Od razu wzięłam dwie tabletki. Niby maxi, a wolno zaczęły działać. Nawet śniadanie mi nie smakowało. A miałam w planach zrobić sernik, TAAAA brak apetytu i wszystko by mi zjedli. O nie ja się tak nie dam... teraz wcinam czekoladowe myszki, ale co z tego jak w ogóle smaku nie mają. To znaczy ja nie mam smaku. Czuję jak mnie gardło piecze. Musiałabym iść do apteki po tabletki, ale mi się nie chce.
Leń we mnie siedzi. Podejrzewam, że żyję, bo umrzeć mi się nie chce. A gdyby nawet tak  się stało to on by nie uciekł tylko siedział nadal we mnie. Mam depresję, tak jakbym jej nie miała. Niby załamana, ale pełna zapału do dalszego działania. I jak tą chorobę określić. Hmmm... może tak, że żyję pomiędzy dwoma światami.
Zaczęłam czytać książkę i nagle przypomniało mi się, że serial leci. Jeszcze go tego super mp3 ściągnęłam no i co wybrać?
Książkę w przerwie na reklamę czytałam i przysłuchiwając mp3, a później dalsza część serialu.
Baaaa sielanka, jeszcze mnie sprzątanie czeka i obiad kochanej rodzince zrobić ;/
Takie to już nasze ziemskie życie.

Właśnie spać mi się zachciało. Ale wiem dlaczego. Miałam Piękny sen ;*
Był naprawdę piękny. Pięknie mi się spała. O KURCZĘ POWTARZAM SIĘ.
Nie wiecie co mi się śniło, mogłabym cale życie przespać gdybym tylko takie sny miała. To był pierwszy sen, który był mega super. Od śmierci mamy tylko koszmary mi się śniły.
Ale on drugi raz mi się nie przyśni. Ja to wiem. Bo takim osobą jak ja dwa razy to samo się nie darzy.
Tylko wiecie co nie wiem dlaczego ten sen był w szarych kolorach. Tak jak te filmu w 20 lat wstecz... A może dlatego, że się nigdy nie spełni. Ja jestem tego na 100% pewna.

Ale marzeń nigdy dość ;D tak więc tym podsumowującym zdaniem kończę post.

PAPATKI ;*